Willie de Wipper
Zo was daar "Willie de Wipper". Een klein dik mannetje met een weelderige bos grijs haar en een klein gouden brilletje. Hij kwam zo'n vier keer per week en had zijn vaste plaats aan de FR tafel. Zijn bijnaam had hij te danken aan het tomeloze op en neer wippen op zijn stoel als het balletje rolde. In zijn geestdrift leek hij als twee druppels water op een Australische kangeroe. Begrijpelijk dat het tot de nodige onrust en irritatie leidde bij zijn medespelers.
Zo ook bij een frequente gast, Willem, een oud-marinier.
Hoewel hij al een aantal keren zijn ongenoegen had geventileerd over al dat "gesodemieter", wist Willie van geen ophouden. Tot op een avond onze Willem, zonder dat we het vermoedden, tot actie overging.
Willie zat weer eens vol spanning en midden in zijn "wip-sessie" toen Willem zijn kans schoon zag en een zogenaamd "scheten-kussentje" onder Willie's derrière schoof. De kunstmatig veroorzaakte winderigheid was tot drie tafels ver te horen. De beschuldigende blikken en opgetrokken neuzen waren de afmakers. Het rode hoofd van Willie werd zo mogelijk nog roder. Hij geneerde zich rot.
Willems gezicht stond zo onschuldig als dat van een pasgeboren baby toen hij vroeg wat die viezigheid allemaal te betekenen had. En Willie, die opgesprongen was en de oorzaak van zijn gênante situatie omhoog hield, kon de lachers niet meer tegenhouden.
Sindsdien is Willie de rust zelve geworden aan de speeltafel. En dreigt hij weer eens in de fout te gaan, dan is de bestraffende blik van Willem voldoende om de rust terug te brengen.
Kleine Steine | Monsieur Louis | Meneer Theo