Back to Front Page

Monsieur Louis

    Monsieur Louis behoorde ook tot een van onze gasten die het predikaar bijzonder verdiende. Het was een echte rondborstige Belg, die als zijn nummers niet vielen in luid sappig Vlaams zijn ongenoegen kenbaar maakte. Hij was de goedheid zelve, maar tijdens het spel had hij net zoveel stress als een kalkoen met Kerstmis.

    Op een avond kwam hij binnen, voorzien van een wandelstok en met zijn been in het gips. We vreesden het ergste wat de stok betrof. En jawel, de avond was halverwege, toen het rouletteballetje voor de zoveelste keer in een voor Monsieur Louis verkeerde vakje viel.

"Zeg gaddoeme, gullie kunt niet draaien nondejú..!" barstte het boven de tafel los. Louis' rode hoofd duidde op explosiegevaar en hij transpireerde als een Eskimo in de Sahara. Met woeste gebaren liet hij zijn wandelstok keer op keer neerdalen op het tableau.

    Enkele dametjes lieten van schrik hun glas sherry vallen. Een heer slikte zowat z'n halve pijp in. De jonge Bout de Table  zat met opengesperde ogen verstijfd op z'n stoel. De ravage op het tableau was enorm. Het geschreeuw en tumult zou in het spookhuis op de kermis niet hebben misstaan. Toen Monsieur Louis bij zijn kladden was gegrepen en werd afgevoerd, echode het nog lang na in de speelzaal.

    Later op de avond, Louis was al weer helemaal gekalmeerd, kwam hij naast me zitten. "Ze hebben m'n stokske afgenomen nondejú. Nou kan ik m'n zero-spelleke nie meer zo rap placeren zunne..."

Willie de Wipper   |   Kleine Steine   |   Meneer Theo

Back to Front Page